0

BEĞENDİM

0

Uzman Klinik Psikolog Rabia YAVUZ – 18 Temmuz 2024

Psikoterapinin işlevsel yöntemlerinden biri de dramadır. Benim psikodrama deneyimlerimde en çok etkileyici bulduğum nitelikler ise insana yeni şeyler denetmeye yönelik olan cazip teklif.

Psikodrama yoluyla ilişkilerimizi, ilişkilerde yaşadığımız çatışmaları ve o sırada içimizden geçenleri bir oyunun içinde rol alarak inceleriz. Serbest bir şekilde yapılandırılmış bir ortamda yeni davranışlar geliştirirken içimizde bizi durduran sistemlere dair daha fazla farkındalığa ulaşırız.

Dramanın öğelerini kullanabileceğimiz yerlerden biri de mutfaklarımız olabilir. İlk olarak, bugünün menüsünü hazırlamayı bir seansa dönüştürmeyi deneyelim. Yemek pişirme seansımız için öncelikle ortam sesini yapılandıralım. Takip etmekten hoşlandığınız bir podcast yayını olabilir. Ya da rahatlamak istiyorsanız rahatlatıcı müziklerden oluşan bir çalma listesini denemek mümkün. Ben enerjim düşük olduğunda modumu yükseltecek bir çalma listesi kullanıyorum mesela. Elbette, süreç içinde ortam sesini değiştirebiliriz.

Ortamın yapılandırılmasıyla ilgili ihmal edilen şeylerden biri koku olur genelde. Ben yorgun hissettiğimde sık sık etrafa biraz koku yayarım. Sandal ağacı tütsüsü beni hep olumlu etkiler, sizin tercihiniz hangisi olsun? Mutfakta isem önlüğümü takarım genelde. Madem sahneyi hazırlıyoruz kostümleri de es geçmeyelim. Siz ne giymeyi tercih edersiniz bugünkü yemek seansınız için? Sahne ve kostümler hazır değil henüz. Ne pişirmek istediğimize göre gerekli besinler ve kaplara ihtiyacımız var.

Diyelim ki, soğan gerekiyor yapacağımız tarif için. Soğanın zarlarını soyarken sadece o eylemde kalabiliyor musunuz? Gözlemlemeyi deneyin. Sebzeleri ayıklarken zihniniz nerelere gidiyor? Eğer dağılıyorsa zihnimiz mutfaktaki deneyimin dışına, tekrar zihnimizi nezaketle bedenimizin olduğu yere tekrar geri getirmeyi deneyelim.

Bilinçli farkındalık egzersizlerinden biridir, bedenimiz ile zihnimizin aynı yerde olmasını sağlamak. Bir kere denediyseniz kolay olmadığını görmüş olabilirsiniz. Zihnimiz haylaz bir maymun gibi sürekli daldan dala sıçrar. Bu sefer, bilinçli bir niyetle mutfakta yemek pişirme seansımız için bilinçli farkındalıktan yardı almayı deneyebiliriz.

Yemek pişirmek sıkça yaptığımız bir şey olduğunda otomatikleşir. Bu otomatikleşme yüzünden yemek pişirmenin besinlerle kurduğumuz ilişkiyi ya da yemek yemenin vücudumuzun aç bağırsaklarında başlayan gerilimi karnımız doydukça içimize yayılan güvenlik hissiyle nasıl değiştirdiğini fark edemez oluruz. Bu otomatikleşme hayatımızın birçok deneyimini derinleşemeden geçiştirmemize neden olur. Dikkat süremizin git gide azaldığının söylendiği çağımızda yemek pişirme seansları dikkat süremizin artmasına yardımcı olabilir.

Yemek pişirirken bedenimizdeki her duyu merkezine farkındalıkla bağlanarak yemek pişirmeyi zihnimizi, bedenimizi ve ruhumuzu besleyebilecek ortak bir eyleme dönüştürmek de mümkündür.

Bugün bu sahneyi mutfağımızda hazırlamış olabiliriz. Bu deneyimden öğrendiklerimizi evimizin başka odalarına taşıyabilir ya da hayatımızın başka aksiyonlarını canlandırmak için de kullanabiliriz.

Bu sayede deneyimlerimizi bilinçli farkındalığın ışığında yeni bir yerden görmemiz mümkün olabilir. Siz ne dersiniz?