0

BEĞENDİM

0

Rabia YAVUZ – 21 Eylül 2024

Evlilik ve bekarlık üzerine kaleme aldığım son makaleden sonra soru ve fikirlerini benimle paylaşan okurlarıma teşekkür ederim. Paylaşımlardan birine Instagram’da yayınlanmış bir video da eklenmişti. Yasemin Sakallıoğlu’nun “Pozitif kadınların arkasındaki sırrı” açıkladığı video oldukça izlenmiş ve bolca da yorum almış. Yasemin Hanım’ın videosundaki karakter, evlilik hayatının potansiyel sorumluluk ve zorluklarını yaşamadığı için “Bekarım kuzum, sultanlık cepte” diyerek son cümleyle videoyu tamamlamış.

Evlilik de bekarlık da kişinin yaptığı seçimlerle ilgilidir. Seçim yapmak ise dünyanın en zor işlerinden biridir. “Making Decision” olarak Psikoloji alanında geniş bir araştırma alanına sahip olan seçim konusu bu zor durumla nasıl başa çıktığımıza odaklanır. Seçim yapmayı zorlaştıran temel neden ise verdiğimiz kararları henüz gerçekleşmemiş olası sonuçlarla değerlendirmek durumunda oluşumuzdur.

Birçok insan doğru kararı verip vermediğini düşünerek oldukça yüksek seviyede stres yaşar. Diyelim ki, iki iş arasında seçim yapmanız gerek. İlkine değil de ikinci olana girmeye karar verdiniz. Zaman içerisinde berbat bir karar aldığınızı düşünmeye başladıysanız muhtemelen diğer işi kabul etseydiniz her şeyin yolunda gideceğini varsayıyor olursunuz. Oysa diğer işi seçmiş olsaydınız deneyiminizin yine berbat olup olmayacağını asla bilemezsiniz.  Lakin diğer seçeneklerin sonuçlarının bilinmezliği bu kadar bilindik olmasına rağmen içimizde bir ses sürekli bize diğer seçeneğin daha iyi olacağını söyler verdiğimiz kararın zor sonuçlarıyla karşılaşırken.

Söz konusu videoda ise bekar olmanın iyi bir seçim olduğunun kanıtları evli olmanın güçlükleri üzerinden kanıtlanır. Örneğin, akşam eve geldiğinde ne yemek yaptın diye soran var mı sorusuna “Ben de yok” yanıtını memnuniyetle verir bekar kadın. Oysa akşam eve geldiğinde yalnız yemek yapıp o yemeği yalnız yemekten mutsuz olan insanlar da var.

Şaka bir yana, videonun işaret ettiği seçilmemiş olan seçeneğin etkilerinin seçili kararlarımızı değerlendirme yetimizi nasıl etkilediğini göstermesi. Sadece bir hayat yaşıyoruz. Evli olan halimizle evli olmayan halimizi ayrı ayrı izleyebileceğimiz sihirli bir yol olsaydı belki karşılaştırma yapabilirdik, ama böylesi bir karşılaştırmayı hiçbirimiz yapamayız. O nedenle kararsızlık yaşayarak strese kendimizi maruz bırakmak da verdiğimiz kararlardan pişman olmak da aynı derecede yararsız ve dahi zararlı olabilir.

Hangi seçimi yapmış olursak olalım, seçimlerimizi radikal kabullenmeyle karşılamayı denemek hem daha az yorucu hem de faydalı olabilir.  Klinik Psikolog Jenny Taitz, “Radikal kabullenmenin tüketmekten çok güçlendirici bir şekilde yaşadıklarımızı karşılama biçimi” olduğunu söyler. Radikal kabulü uygulamak için, öncelikle gerçeklikle savaşıp savaşmadığımıza bakmak faydalıdır. Gerçeklikle savaştığımızın işaretlerinden biri, “Böyle olmamalı!” gibi varsayımlarımızdır. Varsayımlarımız deneyimlerimizin ürettiği duyguları şekillendirir.

Örneğin, bekar olmak istemediği halde bekar olan biri “Böyle olmamalı” varsayımını içselleştirirse “Keşke bir eşim olsaydı” diyerek hüznün içinde kendini bulabilir. Radikal kabul ise, olanı hiç değiştirmeyi denemeden hissetmeye izin verebilmektir. Sonuçta, gerçekliği değiştiremeyiz ancak bu gerçeklik hakkında düşünme şeklimizi değiştirebiliriz.

Yaşadığımız tek bir hayat var. Zihnimizde ise sahip olmadığımızı düşündüğümüz sayısız şey var.  Bu nedenle varsayımsal hayatlardan mahrum kaldığımızı düşünerek onlara özlem duymak zihnimizin gerçeklikle oynadığı bir oyun. Bu oyuna katılmayı da deneyebiliriz. Ya da sadece gerçeği olduğu gibi; karşılaştırma ya da değiştirmeden de karşılayabiliriz. Siz ne dersiniz?