Amerika son günlerde Türkiye’ye karşı hiç olmadığı kadar pozitif.
O cani yapı, o katil ruh bir anda sevgi pıtırcığına dönüşüverdi.
Yav o koca şilep, o koca gövde balıkçı teknesi kıvraklığıyla nasıl da bir anda dönüverdin, nasıl da kıvırdın.
Niçin bu olumsuz bakış.
Çünkü mevzu Amerika olunca insan ister istemez “hayırdır aslanım,bu ne oynaklık,nedir bu işin sırrı hikmeti “diye sormadan edemiyor.
Zira bunlar hiç alışık olmadığımız, görmediğimiz, duymadığımız şeyler.
Bizim alışık olduklarımız belli; Amerika varsa şeytanlık var, Amerika varsa kan var, Amerika varsa kalleşlik var, Amerika varsa kahpelik var.
Bizim bildiğimiz doğrular bunlar…
Benim bildiğim bir doğru daha var, Karaman’ın koyunu dahi olamayacak bu yapının sonradan çıkacak oyunu benden söylemesi.
Tekrar dönelim esas meselemize.
Bu hikmetin sebebi ne ola ki…
Sebebi Hikmet…
Amerika’nın uyguladığı yanaşma taktiklerinden neyi amaçladığını, derdinin ne olduğunu anlamak mümkün ama samimiyetini anlamak mümkün değil.
Zira Amerika denilen ucube; asla güvenilmez, ipiyle kuyuya inilmez, yaptığı soykırım ve katliamlarla tüm dünyanın nefretini kazanmış ve bu nedenle de giderek yalnızlaşan bir yaratık.
Bu durumu en iyi fark eden de Amerika’nın ta kendisi.
Şöyle dedi Amerikalı bir yetkili geçtiğimiz günlerde;
“Maalesef Orta Doğu’da bir kuşağı kaybettik, inanılmaz bir Amerikan nefreti oluştu.”
Günaydın Coni! Sana olan nefret sadece Ortadoğu’da olsa gir oyna çık oyna. Sana olan nefret ve kin bütün dünyayı sarmış durumda.
Bu akılla gidersen İsrail ile birlikte yakında ülkeleriniz hariç sokağa çıkmayacaksınız.
İşte Amerika’nın yanaşma sebebi hikmeti tam da burada gizli.
Amerika Türkiye’yi yanına alarak bir nebzede olsa yalnızlığı aşmanın, bizim üzerimizden itibarı kurtarmanın, derdinde.
Peki plan tutar mı, bu zeytin dalı nereye kadar?
Eskiye Dönüş Çok Irak Değil…
Tahminin odur ki, Amerika’nın bu pıtırcık halleri en fazla yakında Irak’ta başlayacak olan harekâtlara kadar sürecek.
Hiç şüpheniz olmasın önümüzdeki haftalarda Irak coğrafyasında harekatlar başladığında Amerika’nın kimyası ciddi manada bozulacaktır.
Amerika ilk anda veya sonrasında beklenilen tepkiyi veremeyebilir.
Elbet bunun da bir sebebi var.
Böylesi bir tepkisizliğin altında yatan haset Irak’ı gözden çıkarıp Suriye’yi kurtarmak.
Bu aslında Amerika’nın bugünleri öngörerek uzunca bir süredir. güttüğü bir politika.
Dikkat ederseniz son yıllarda bütün yatırımlarını Suriye’ye yaptı.
Burada tutunabilirse bunu çok büyük kazanç sayacak.
Ancak dananın kuyruğu da burada kopacak.
Çünkü Türkiye teröre son noktayı Suriye’de koyacak.
Amerika son günlerde Türkiye’ye karşı hiç olmadığı kadar pozitif.
O cani yapı, o katil ruh bir anda sevgi pıtırcığına dönüşüverdi.
Yav o koca şilep, o koca gövde balıkçı teknesi kıvraklığıyla nasıl da bir anda dönüverdin, nasıl da kıvırdın.
Niçin bu olumsuz bakış.
Çünkü mevzu Amerika olunca insan ister istemez “hayırdır aslanım,bu ne oynaklık,nedir bu işin sırrı hikmeti “diye sormadan edemiyor.
Zira bunlar hiç alışık olmadığımız, görmediğimiz, duymadığımız şeyler.
Bizim alışık olduklarımız belli; Amerika varsa şeytanlık var, Amerika varsa kan var, Amerika varsa kalleşlik var, Amerika varsa kahpelik var.
Bizim bildiğimiz doğrular bunlar…
Benim bildiğim bir doğru daha var, Karaman’ın koyunu dahi olamayacak bu yapının sonradan çıkacak oyunu benden söylemesi.
Tekrar dönelim esas meselemize.
Bu hikmetin sebebi ne ola ki…
Sebebi Hikmet…
Amerika’nın uyguladığı yanaşma taktiklerinden neyi amaçladığını, derdinin ne olduğunu anlamak mümkün ama samimiyetini anlamak mümkün değil.
Zira Amerika denilen ucube; asla güvenilmez, ipiyle kuyuya inilmez, yaptığı soykırım ve katliamlarla tüm dünyanın nefretini kazanmış ve bu nedenle de giderek yalnızlaşan bir yaratık.
Bu durumu en iyi fark eden de Amerika’nın ta kendisi.
Şöyle dedi Amerikalı bir yetkili geçtiğimiz günlerde;
“Maalesef Orta Doğu’da bir kuşağı kaybettik, inanılmaz bir Amerikan nefreti oluştu.”
Günaydın Coni! Sana olan nefret sadece Ortadoğu’da olsa gir oyna çık oyna. Sana olan nefret ve kin bütün dünyayı sarmış durumda.
Bu akılla gidersen İsrail ile birlikte yakında ülkeleriniz hariç sokağa çıkmayacaksınız.
İşte Amerika’nın yanaşma sebebi hikmeti tam da burada gizli.
Amerika Türkiye’yi yanına alarak bir nebzede olsa yalnızlığı aşmanın, bizim üzerimizden itibarı kurtarmanın, derdinde.
Peki plan tutar mı, bu zeytin dalı nereye kadar?
Eskiye Dönüş Çok Irak Değil…
Tahminin odur ki, Amerika’nın bu pıtırcık halleri en fazla yakında Irak’ta başlayacak olan harekâtlara kadar sürecek.
Hiç şüpheniz olmasın önümüzdeki haftalarda Irak coğrafyasında harekatlar başladığında Amerika’nın kimyası ciddi manada bozulacaktır.
Amerika ilk anda veya sonrasında beklenilen tepkiyi veremeyebilir.
Elbet bunun da bir sebebi var.
Böylesi bir tepkisizliğin altında yatan haset Irak’ı gözden çıkarıp Suriye’yi kurtarmak.
Bu aslında Amerika’nın bugünleri öngörerek uzunca bir süredir. güttüğü bir politika.
Dikkat ederseniz son yıllarda bütün yatırımlarını Suriye’ye yaptı.
Burada tutunabilirse bunu çok büyük kazanç sayacak.
Ancak dananın kuyruğu da burada kopacak.
Çünkü Türkiye teröre son noktayı Suriye’de koyacak.
