Bercan TUTAR – 09 Ocak 2024
Dünyada barışı korumakla ilgili en büyük kurum olan Birleşmiş Milletlere (BM) üye olan ülke sayısı 193. Bu ülkedelerken sadece Güney Afrika devlet olarak İsrail’i Uluslararası Adalet Divanı’na (UAD) şikâyet edebildi. Başta 57 İslam devleti olmak üzere Batılı ve Doğulu hiç bir ülke buna ya cesaret edemedi ya da diplomatik olarak buna güçleri yetmedi. Uluslararası Ceza Mahkemesi’ne (UCM) aralarında Türkiye’nin de bulunduğu bir çok ülkeden bir çok STK başta İsrail Başbakanı Benyamin Netanyahu olmak üzere İsrail savaş kabinesindeki bir çok ismi sadece şahıs olarak insanlık ve savaş suçu işledikleri gerekçesiyle şikâyet etti. UCM’ye yapılan şikâyetlerin UAD’den fakı hem başvuruların hem de kararlarının şahsi olması ve bağlayıcı olmaması. Oysa BM’ye bağlı Uluslararası Adalet Divanı UAD’nin kararları devletler düzeyinde olduğu için bağlayıcı.
Peki, mahkeme binası Hollanda’nın Lahey kentinde olduğu için kamuoyunda Lahey Adalet Divanı olarak bilinen UAD’ye neden sadece Güney Afrika devlet olarak başvurabildi? Bunun birçok nedeni var. Her şeyden önce Güney Afrika liderliğinin cesaretini ve siyasi kararlılığını takdir etmek lazım. İkinci olarak tarihsel nedenler var. Güney Afrika uzun yıllar İngiliz sömürgesi olarak apartheid denilen ırkçı ve ırk ayırımına dayanan bir faşist rejimle idare edildi. Bu jeo-politik arka plan Güney Afrika’nın İsrail gibi çağımızın en büyük ırkçı ve soykırımcı rejimini mahkemeye vermesini hem tarihsel hem siyasi hem de sembolik açıdan daha etkili kılıyor.
Fakat bana göre en büyük neden Güney Afrika’nın arkasındaki küresel aktörlerin İsrail’e karşı devreye soktuğu yeni tutumdur.
Güney Afrika, Çin ve Rusya’nın en önemli iki üyesi olduğu BRICS ittifakının da kurucu üyelerinden biri. Ayrıca tarihsel olarak da İngiliz yönetimine yakın. İngiliz Milletler Topluluğu’nun uzun süre en etkili üyelerinden biri oldu Güney Afrika. Hâlâ da ABD ve İngiltere’nin başını Anglo-Sakson blok ile çok iyi ilişkiler içinde.
1990 yılına kadar ırk ayrımcılığı (apartheid) sistemiyle yönetilen Güney Afrika her açıdan İsrail’in soykırım suçlarını uluslararası mahkemelere taşıyabilecek en uygun aktör konumunda.
İsrail’in küresel sistem için artık taşınamaz bir konuma gelmesinin de işaretidir Güney Afrika’nın başvurusu. Bu başvurunun arkasında İngiltere ile Rusya ve Çin gibi farklı bloklarda olan birbiriyle rekabet halindeki küresel aktörlerin bulunması da bir bütün olarak küresel sistemin artık İsrail gibi bir nazist, ırkçı, soykırımcı ve katliamcı rejimi taşıyamayacağının göstergesidir.
Bu büyük aktörlerin yeşil ışıkları ve diğer küresel aktörlerin muazzam desteği olmasaydı Güney Afrika İsrail’i ve dünyanın neredeyse bütün devletlerini el altından yöneten ve ahtapot gibi saran Yahudi Lobisi’ni karşısına alıp bu adımı atamazdı.
Bu açıdan küresel aktörler arasında bir konsensüs olduğunu söyleyebiliriz. Çünkü biz bireyler olarak İsrail ve Yahudi lobisinin gücünü tam olarak hissedemezsek de başta ABD, Rusya, Çin, Avrupa ve Ortadoğu ülkeleri olmak üzere dünyadaki hemen her ülkede en güçlü örgüt konumundaki küresel Yahudi Lobisi, Siyonazi zihniyetiyle ülkelerin iç ve dış siyasetini adeta esir almış durumda. Örneğin ABD eski başkanlarından Jimmy Carter, Amerikan siyasetinin yoğun kamuoyu desteğine rağmen neden İsrail’e en ufak bir itirazı dahi seslendirmediği yönündeki bir soruya “ABD’deki derin siyasi güç ve odaklar nedeniyle bunun imkansız olduğu” itirafında bulunuyor.
“Bırakın İsrail’i eleştirmeyi ABD’de bir kongre üyesinin ‘ateşkes’ isteğinde bulunması bile mümkün değildir. Barış olsun veya ateşkes sağlansın diyen bir kongre üyesinin siyasi hayatının biteceğini söylüyor” eski ABD Başkanı.
Bu da bize Yahudi lobisinin ABD ve Avrupa ile dünyanın hedef seçilen ülkelerindeki çalışma mantığı ve yöntemi açısından çok şeyler söylüyor. İsrail’in Filistin’de ve Gazze’deki soykırım politikasının bir benzerini de Yahudi lobisi Batı’da ve dünyanın diğer ülkelerinde izliyor. İsrail’in soykırımcı rejimine en ufak bir eleştiri yöneten herkes Batı’da hemen linç ediliyor. İsrail’in Filistinlileri vahşice katlettiği yöntemlerin aynısını Yahudi lobileri Batılı ülkelerde uyguluyor. Bu Siyonazi anlayışı Gazze soykırımıyla tamamen deşifre oldu. BU nedenle dünyanın diğer ülkeleri kadar İsrail’in siyasi istismarından kurtulamayan Batılı sadist liderler dahi İsrail’den kurtulmanın yollarını arıyor.
MOSSAD’ın pençesindeki Epstein’in lolita ağındaki skandalda da gördüğümüz gibi İsrail’e yakın Yahudi lobisi hemen dişlerini göstermeye başladı. Soykırım davası öncesi ABD’nin ultra elitlerinin dahil olduğu pedofili listesi yayımlandı. Listede eski ABD başkanlarından sanatçılara akademisyenlerden iş adamlarına sporculardan sanat çevrelerine ve İngiliz Kraliyet aile üyelerine kadar Amerikan küresel sistemin bütün ultra elitleri yer alıyor.
Bu hamleleri küresel sistem ile Yahudi lobisi arasındaki mücadelenin ilk işaretleri olarak okumak lazım. Her iki güç de bütün kozlarını masaya sürmeye hazırlanıyor. Fakat Yahudi lobisi ne yapsa da dünya kamuoyunun desteğini arkasına alan emperyalist müesses nizamın bu hamlesinden ağır darbeler almaktan kutulayamayacaktır.
Bu bağlamda Güney Afrika üzerinden yapılan hamle en uygun ve stratejik adım gibi görünüyor. Başka bir aktörün böyle bir hamleye girişmesi, bu çabanın Yahudi lobisinin gücü karşısında daha başlamadan akamete uğramasına yol açabilirdi. Fakat Güney Afrika üzerinden yapılan bu hamle İsrail’i doğrudan durduramayan ABD ve Avrupalı siyasilere manevra yapma imkânı verecektir. Dolaylı olarak İsrail’in soykırım saldırılarını durdurmasına yol açabilir.
Fakat kesin konuşmak için çok erken. Yahudi lobisinin Batı’daki gücünün nelere kadir olduğu hakkında çok az şey biliyoruz. Fakat kesin olan bir şey var. Bu dava her açıdan tarihi ve sembolik bir kırılmaya işaret ediyor. İsrail’in en büyük suç ortağı ABD ve diğer Batılı ülkelerin dahi artık bu soykırımcı rejimin günahlarını taşıyacak mecallerinin kalmadığını gösteriyor.
